Warto odwiedzić takie oto ciekawe miejsca położone w środkowej Portugalii, aby przez to przy okazji poznać pewne tajemnice:
1). Peniche (urzekająca potęga oceanu) – to stare rybackie miasteczko zachwyca surferów, miłośników plażowania, dobrej kuchni oraz historii. Peniche zachowało urok dawnych lat. Małe, kolorowe domki rozlokowały się nad klifem. Stąd wspaniale widać szmaragdowy Atlantyk. Wąskie uliczki prowadzą do twierdzy, w której kilka dekad temu dyktator Antonio Salazar przetrzymywał swoich przeciwników. Dla Portugalczyków to ważne historycznie miejsce. Miłośnicy plażowania bez trudu znajdą zaś wspaniałe szerokie i piaszczyste plaże, których jest tu wiele. Warto też wyruszyć w rejs promem na pobliską wyspę Berlenga Grande. W dawnym forcie św. Jana Baptysty urządzono hostel, który służy turystom szukającym wytchnienia i ciszy. Na tej niewielkiej wyspie są urocze zatoczki, które wyglądają, jakby ukrył się tam Robinson Cruzoe. Kąpiel tutaj to czysta przyjemność.
2). Caldas sa Raihna (średniowieczne spa królowej) – spa to nie jest „wynalazek” naszych czasów. W Portugalii już w XV wieku działały baseny z wodą leczniczą. Od nich pochodzi nazwa miasta Caldas da Rainha, czyli Ciepłe Źródła Królowej. Eleonora, żona króla Jana II Doskonałego, najpierw wypróbowała lecznicze działanie tutejszych wód na sobie. Potem kazała pobudować szpital i kościół. Służyły wszystkim, bez względu na zasobność portfela. Szpital królowej działa w mieście do dziś. Inną atrakcją jest manufaktura porcelany Faiancas Artisticas Bordallo Pinheiro. Wyrabiane tu naczynia przypominają warzywa i owoce. Z porcelany są też tabliczki z nazwami ulic i jaskółki, które mieszkańcy wieszają na oknach na szczęście.
3). Óbidos (królestwo książek) – inna królowa, św. Elżbieta Portugalska, która żyła na przełomie XIII i XIV wieku, dostała w prezencie ślubnym miasteczko Óbidos. Pozostało ono w rękach jej następczyń przez kolejne wieki, zachowując swój średniowieczny charakter. Otoczone obronnnymi murami, które przetrwały w nienaruszonym stanie, Óbidos trafiło na listę 7 cudów Portugalii. Niezwykłości temu miejscu dodają też książki. Antykwariaty i księgarnie są wszędzie. W kościele Grande Livraria de Santiago z XIII wieku kupimy bestsellery, z winiarni Livraria da Adega skosztujemy wybornych trunków podczas wybierania lektury. Warto się skusić na lokalny specjał: wiśniówkę Ginjinha de Óbidos podawaną w czekoladowych filiżankach. Po za tym miasto jest otwarte na początkujących literatów. Jeżeli ktoś napisze książkę związaną z Óbidos, dostanie na kilka miesięcy dom, w którym może tworzyć. Chyba każdy zwiedzający ma na to ochotę. Bo trudno się nie zakochać w tak urokliwym miejscu jak z bajki.
4). Tomar (miasto zakonu templariuszy) – nieco dalej od oceanu znajduje się kolejna perełka architektury – Tomar. Miasto utkane jest ze stylowych kamienic. W jednej z nich jest kawiarenka Cafe Paraiso. To kultowe miejsce, w którym zbierali się artyści. Również pisarz Umberto Eco miał tutaj swój ulubiony stolik. W kawiarni warto zamówić pyszne babeczki z budyniem – pasteis de nata. To jeden z najpopularniejszych portugalskich deserów. Po słodkiej przekąsce czas na zwiedzanie monumentalnego Klasztoru Zakonu Chrystusa. To zapewne ta ogromna budowla templariuszy zainspirowała Eco do napisania „Imienia róży”. Klasztor i zamek zaczęto wznosić w XII wieku. Stale je rozbudowywano, a kolejni artyści dodawali coś od siebie. Dzięki temu możemy podziwiać dziedzińce i zdobienia w różnych stylach. Nie zabrakło też charakterystycznych dla Portugalii ceramicznych płytek. W klasztorze poczujemy ducha minionych epok. Tutaj historia jest na wyciągnięcie ręki.
Dodatkowa uwaga – warto wiedzieć, że pochodząca z XII wieku Charola, zwana rotundą, templariusze wzorowali na świątyni Grobu Pańskiego w Jerozolimie.
